Espanja - Murcia 3

Totana Murcia.

We zijn al drie weken op deze fijne camperplaats.
Eigenlijk niets voor ons om zolang op een en dezelfde plaats te staan, maar het wisselvallige weer in de rest van Portugal en Spanje heeft ervoor gezorgd dat we hier nu - naar volle tevredenheid - al even zijn.
Angél en Paula zijn hele vriendelijke uitbaters van deze camperplek.
Fiets- en wandelroutes kun je inzien bij het washok cq doucheruimte en bibliotheek.
Onze e-bikes worden hier volop gebruikt voor de boodschappen naar Totana.
Het gaat behoorlijk bergaf naar het stadje. Dat betekent dat de weg terug alleen maar - zo’n 3 km - bergop is!!! Onze benen worden behoorlijk getraind en de weg kunnen we onderhand dromen.
Totana zelf is een wirwar van smalle straatjes met hoge huizen erlangs, die het zonlicht nauwelijks toelaten. Eenmaal in het centrum, bij de kerk la Parroquia de Santiago en de Rambla de la Santa, zijn de straten ruimer. Ook bevindt zich hier het toeristenbureau met de enthousiaste medewerkster Maria, die ons met veel geduld te woord heeft gestaan.
Toen ik haar vroeg naar de Paasweek, werd ze erg enthousiast. Pasen leeft hier ontzettend en wordt uitbundig gevierd. Ze vertelde over de processies, de ‘bateristas’ (trommelaars) en de ‘flautistas’ (fluitisten). Ja, ‘la semana santa’ (de goede week) is een big happening met veel pracht en praal. En nu we er toch zijn, willen we dit natuurlijk niet missen!

Een paar dagen vóór Palmpasen zijn we naar de Santuario de Santa Eulalia gefietst, 6 km de berg van de Sierra Espuña op. Bij dit klooster hebben we enkele weken terug overnacht, toen er geen plaats was op de camperplaats waar we nu staan. Nu wilden we de kerk bij het klooster bezoeken en er een wandeling maken naar het Mariabeeld in de bergen en de eeuwenoude olijvenboomgaard bezoeken. We troffen daar een man aan die mooie takken van een olijfboom sneed. In het gesprekje dat ik met hem had, al stuntelend in het Spaans, werd duidelijk dat deze takken voor Palmpasen bestemd waren en dat de man die ik sprak, de koster van de kerk was.
Hier gebruiken ze dus olijftakken, wat in oorsprong zo blijkt te zijn geweest.
De zondag daarna was het dus Palmpasen en trok de stoet voorbij met bovenop de draagbaar (‘Paso’) Jezus die op de ezel Jeruzalem binnentrok.
(Het woord ‘draagbaar’ klinkt wat neerbuigend ten opzichte van het gedragen gevaarte, maar ik weet geen ander treffend woord ;).

Even een uitleg over het hele Paasgebeuren:
In Spanje trekken processies uit die in een Barokke vormgeving en met groots vertoon het lijden van Christus en Maria in de straten zichtbaar maken.
Kenmerkend zijn de grote beeldengroepen die op vergulde platformen (pasos) worden rondgedragen. Over het algemeen heeft elke processie een paso met een tafereel uit het lijden van Christus en een droeve Maria.
Iedere buurt draagt zorg voor zijn eigen paso en bijbehorend tamboer- en fluitkorps.
Alles is tot in de puntjes verzorgd. De beelden zijn levensecht met kleren van brokaat.
De dragers zijn met een man of veertig, tenminste hier in Totana, allemaal in dezelfde kledij.

Op Witte Donderdag hebben we twaalf pasos mogen bewonderen, waaronder ‘Beso de Judas’ ( de kus van Judas) en Santa María Magdalena en, aan het einde van de stoet ‘La última cena ( het laatste avondmaal ),
Het meest indrukwekkend vond ik de bewegingen van de dragers op de muziek van het corps. Het ontroerde ons allebei. Wat een sentiment en uitdrukking van saamhorigheid en eenheid!
Als het me lukt zal ik een video meesturen, zodat je een beetje een idee krijgt.
Ik kon het niet nalaten om ook foto’s te maken van de kinderen, vooral de kleine. Hoe zij worden opgedoft, zie je in Nederland echt niet! Ook van hen stuur ik wat foto’s mee.
De hele Goede Week is het feest van ‘s morgens tot ‘s nachts.
Voor ons een beetje teveel van het goede, maar Paaszondag zelf wilden we toch meemaken.
Dan wordt de verrijzenis van Christus gevierd met drie pasos die elkaar ontmoeten: de verrezen Christus, Maria Magdalena en een engel. De engel kwam namelijk volgens het verhaal Maria Magdalena vertellen dat Jezus was opgestaan uit de dood. Het was een heel spektakel met veel tamtam en blaasmuziek. Mooi om te aanschouwen! Met name om te zien hoe de bevolking van Totana was samengekomen om met elkaar de verrijzenis te vieren en te feesten.
Fantastisch om er deelgenoot van te mogen zijn en dit te hebben mogen meemaken.



Het weer is hier uitstekend: de zon schijnt volop, het is rond de 24 graden met een lekker verkoelend windje.
Normaal is deze temperatuur te hoog voor een wandeling, maar het briesje maakt veel goed.
Vandaag, 3 april, hebben we een lange wandeling in de bergen gemaakt van rond 10 km.
We hebben Shiva maar een enkele keer hoeven te dragen!
De vetplanten en sommige cactussen bloeien. Aan bijen hier geen gebrek. Dat is wel even anders dan in Nederland.
Ook de rozen hebben een heerlijke geur.
De citrusbomen staan in bloei en ruiken heerlijk.
Als het kon, zou ik de geur doorsturen... ;)